آسپیرین می‌تواند خطر حمله قلبی دوم را کاهش دهد. اما یافته‌های مطالعاتی نشان می‌دهد که فقط کمتر از نیمی از بزرگ‌سالان واجد شرایط آسپیرین مصرف می‌کنند.

بنا به گزارش سی‌ان‌ان، بزرگ‌سالانی که از حمله قلبی یا سکته جان سالم به در برده‌اند، با مصرف منظم آسپیرین می‌توانند خطر بروز ناراحتی‌های قلبی-عروقی دیگر را کاهش دهند.

بر اساس یافته‌های یک پژوهش جدید، فقط کمتر از نیمی از بیماران مبتلا به بیماری قلبی و عروقی در سراسر جهان با مصرف آسپیرین می‌کوشند از ناراحتی قلبی جدید پیشگیری کنند.

در این پژوهش جدید، افرادی بررسی شدند که سابقه بیماری قلبی عروقی داشتند. اما در بین این افراد، فقط حدود ۴۰ درصد برای جلوگیری از حمله قلبی، سکته مغزی، یا ناراحتی‌های قلبی و عروقی دیگر، آسپرین مصرف می‌کردند.

البته میزان بیمارانی که از آسپیرین  برای کاهش خطر حمله‌های بیشتر استفاده می‌کنند در کشورهای جهان متفاوت است. این میزان مصرف در کشورهای کم‌درآمد مانند افغانستان و اتیوپی ۱۶.۶ درصد و در کشورهای پردرآمدی مانند جمهوری چک و بریتانیا ۶۵ درصد است.

پژوهشگران امیدوار بودند که میزان مصرف آسپیرین برای پیشگیری مشکلات بعدی یا پیشگیری ثانویه بسیار بیشتر از این باشد. آن‌ها فکر می‌کردند که در سطح جهان بر بهبود سلامت قلب و عروق تاکید بسیاری شده است.

پیشگیری ثانویه به مصرف آسپرین برای کاهش خطر حمله قلبی یا سکته دوم یا ناراحتی‌های بیشتر اشاره دارد. پیشگیری ثانویه متفاوت از پیشگیری اولیه است. هنوز فواید مصرف آسپیرین برای پیشگیری از حمله قلبی اولیه مشخص و قطعی نیست.

اما برای افرادی که یک‌ بار دچار حمله قلبی شده‌اند، مصرف آسپیرین خطر حمله‌های احتمالی و ناراحتی‌های بعدی را کاهش می‌دهد.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، بیماری‌های قلبی-عروقی عامل اصلی مرگ‌و‌میر در سراسر جهان است و سالانه حدود ۱۸ میلیون نفر به همین علت جان خود را از دست می‌دهند.

با توجه به تخمین‌ها، ۴ مورد از هر ۵ مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی به علت حملات قلبی و سکته مغزی است.

بنابراین، از آنجا که آسپیرین باعث رقیق‌ شدن خون می‌شود، می‌تواند خطر انسداد شریان‌ها را- که باعث حمله قلبی یا سکته است- کاهش دهد.

به‌رغم تلاش‌هایی که برای بهبود سلامت قلب و عروق در سطح جهان صورت می‌گیرد، آسپیرین همچنان در پیشگیری‌های ثانویه به‌درستی مصرف نمی‌شود.

بسیار ضروری است که نظام‌های سلامت در کشورهای جهان راه‌هایی برای بهبود مصرف آسپیرین و همچنین دیگر داروهای قلبی و عروقی بیابند.

دکتر سنگ گون یو، یکی از پزشکان بخش قلب‌ و‌ عروق در دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس، و همکارانش از دانشگاه‌های واشنگتن و میشیگان و دیگر مراکز پژوهش جدیدی در این مورد کردند. آن‌ها داده‌هایی را که از نظرسنجی‌هایی در ۵۱ کشور در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ به دست آمده است بررسی و تحلیل کردند.

پس از بررسی داده‌ها، پژوهشگران دریافتند مصرف آسپیرین در کشورهای کم‌درآمد ۱۶.۶ درصد، در کشورهای با درآمد متوسط رو به پایین ۲۴.۵ درصد، و در کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا ۵۱.۱ است.  در کشورهای پردرآمد، مصرف آسپرین ۶۵ درصد گزارش شد.

محققان این پژوهش نوشتند: «یافته‌های ما از نابرابری‌های چشمگیر در سراسر جهان خبر می‌دهد.»

طبق این پژوهش، هیچ‌کدام از کشورهای کم‌درآمد یا با درآمد متوسط رو به پایین به هدف مصرف ۵۰ درصدی آسپیرین، که سازمان جهانی بهداشت مشخص کرده است، نرسیدند.

طبق این پژوهش، مصرف آسپیرین در میان افراد مسن مرد، کسانی که میزان تحصیلاتشان بیشتر است، و نیز در افراد ساکن در مناطق شهری، بیشتر است.

پژوهشگران به این نتیجه نیز رسیدند که آسپیرین به عنوان دارویی ارزان‌قیمت در دسترس همگان نیست.